“nog lang geen 50!”, roep ik al een aantal jaar, “maar nu komt het wel echt heel erg dichtbij. Soms zegt iemand nog jonge griet tegen me, maar ja, die is zelf op leeftijd. En heel soms zegt iemand: owe, al bijna 50 dacht dat je jonger was. Vandaag zei een vriendin tegen me, als je 50 wordt dan is dat echt heel erg. Dan ben je oud. Besef dat wel, je hoort tot de ouderen, afgeschrevenen”.
Daar had ik bijna een depressie te pakken. Totdat ik een twitter bericht voorbij zag komen van een andere vriendin die zei met 50 weer mooier – rijper de toekomst in, want 50 is het nieuwe 40.
Haha, lollige vriendinnen heb ik. Wat ik ook word, welke leeftijd het ook is, volgens goed familiegebruik moet je alles vieren. Dus tijd voor een feestje, want ieder jaar is te vieren. En zo ook dit jaar. Bubbels, biertjes, wijntjes, en fijne happen. Lekker aan de keukentafel, waar steeds meer vrienden zich omheen verschansten. Het was fijn en leuk. Ik besef dat al deze lieve mensen me dierbaar zijn, het fijn is ze te kennen en zo om me heen te hebben, om het leven te vieren en soms te treuren.