Saskia Borgers benoemd tot lijsttrekker WaterNatuurlijk HHNK

Op de regionale ledenvergadering van WaterNatuurlijk is Saskia Borgers unaniem gekozen tot lijsttrekker van WaterNatuurlijk in het Waterschap van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Saskia is op dit moment Dagelijks Bestuurder in het waterschap. Haar portefeuille bestaat uit Financiën, Bedrijfsvoering, Energie, Duurzaamheid, Innovatie, Biodiversiteit en Participatie.

Saskia Borgers heeft veel aandacht voor de inwoners, hun leefomgeving en datgene wat hen dagelijks boeit en bindt in het werkgebied. Samen met haar fractie heeft ze de afgelopen jaren laten zien dat ze een enorme betrokkenheid heeft. Ze laat drive en passie zien om samen met de fractie zichtbaar te opereren. Zo togen ze naar de dijk van Uitdam, wandelden met de stichting Duinbehoud door het natuurgebied van vliegveld Bergen, lieten zich over de verkeerssituatie bij Warder bijpraten, gingen op werkbezoek bij agrariërs om te zien wat de achteruitgang van de waterkwaliteit betekent voor gewassen en dronk koffie bij boeren in het veenweidegebied. Een kleine bloemlezing waarin Saskia van waarde is. En haar fractie in positie brengt.

WaterNatuurlijk

Fractievoorzitter Luuk Zaal voegde daar aan toe dat hij de persoonlijke betrokkenheid enorm waardeert. Voor Saskia is respect en aandacht voor mensen de start om er met elkaar uit te komen. Zo liet ze dit zien op de veenweide strategie, biodiversiteit, participatie en het financiële perspectief. Met Saskia als lijsttrekker heeft WaterNatuurlijk een inhoudelijke, slimme, strategische vrouw aan het roer die bovenal het heel belangrijk vindt dat iedereen wordt gezien.

Nog lang geen 50

“nog lang geen 50!”, roep ik al een aantal jaar, “maar nu komt het wel echt heel erg dichtbij. Soms zegt iemand nog jonge griet tegen me, maar ja, die is zelf op leeftijd. En heel soms zegt iemand: owe, al bijna 50 dacht dat je jonger was. Vandaag zei een vriendin tegen me, als je 50 wordt dan is dat echt heel erg. Dan ben je oud. Besef dat wel, je hoort tot de ouderen, afgeschrevenen”.

Daar had ik bijna een depressie te pakken. Totdat ik een twitter bericht voorbij zag komen van een andere vriendin die zei met 50 weer mooier – rijper de toekomst in, want 50 is het nieuwe 40.

Haha, lollige vriendinnen heb ik.  Wat ik ook word, welke leeftijd het ook is, volgens goed familiegebruik moet je alles vieren. Dus tijd voor een feestje, want ieder jaar is te vieren.  En zo ook dit jaar. Bubbels, biertjes, wijntjes, en fijne happen. Lekker aan de keukentafel, waar steeds meer vrienden zich omheen verschansten. Het was fijn en leuk. Ik besef dat al deze lieve mensen me dierbaar zijn, het fijn is ze te kennen en zo om me heen te hebben, om het leven te vieren en soms te treuren.

 

Masterclass

Studie in de buitenlucht

Een half jaar geleden heb ik mezelf een masterclass cadeau gegeven. Ik kwam er achter dat mijn laatste gevolgde training in 2009 was geweest. Hoogste tijd om weer eens te investeren in mezelf. Ik schreef me in aan de Erasmus. Betaalde een behoorlijk bedrag uit mijn eigen onderneming en startte.

Afgelopen donderdag luisterde ik naar het adembenemende verhaal van Lodewijk de Waal. Hij nam ons mee in de wonderen wereld van de renumeratie.  In een vlammend betoog vertelde hij over beloningen, salarissen, WNT. En naast de WNT al die andere normen die burgemeesters en gemeentesecretarissen anderen opleggen, want owee als het salaris boven die van hun uitstijgt.

Onze facilitator van deze tweedaagse had er een feestje van gemaakt. We zaten buiten in de schaduw van de parasol te luisteren naar de meest interessante sprekers. We hoorden de verhalen over Fugro, Eneco en een aantal familiebedrijven. En op de achtergrond zagen we een aantal wilde zwijnen scharrelen in de avondzon.

Met mijn werkgroep werken we in de zon onze casus verder uit. We kijken naar een beoogde fusie van twee stichtingen. Waar moet je rekening mee houden voordat je een vergaande samenwerking aan kan gaan? Waar gaan we op letten als het gaat om de governance van de andere stichting, het juridische fundament, de financiële situatie, het functioneren van de bestuurders en de toezichthouders, de cultuur, de wijze van communiceren.

Ik kijk alweer uit naar de volgende twee-daagse

 

Op de Brommer

Het geluid herken ik uit duizenden. Een licht ploppend geluid, om vrolijk van te worden. Vanuit de verte hoor ik dit geluid dichterbij komen. Ik loop richting de weg en steek mijn hand op “Hee Piet, wat is dat nou? Alleen aan het rijden?”. Met een grote grijns klapt Piet het vizier van zijn helm open. “Nou meidje, het zit zo… ik heb een nieuwe brommer gekocht en moest ‘m ff proberen”. Ik kijk naar een bling bling variant van mijn eigen mooie zwarte Royal Enfield Bullet 500. En kijk dan naar z’n baasje. “Piet dit is veels te hip voor jou! Hou jij je nou maar bij die oude bakkies, dat past veel meer”.

Beteuterd kijkt Piet naar zijn nieuwe ros. Ik realiseer me meteen dat ik een beetje zijn feestje heb verpest. En dat was zeker niet de bedoeling. Ik kijk even naar mijn schoenpunten als ik een klap op mijn schouder krijg. “Ach meid”, zegt hij dan vrolijk, “dan verkoop ik ‘m toch door weer door, heb ik er in ieder geval lol aan gehad om er een beetje aan te sleutelen”. Opgelucht ben ik met dit antwoord. Piet heb ik leren kennen op mijn hardlooprondje. Ik zag twee oude baasjes knutselen aan een oude Amerikaanse motor. Nieuwsgierig stapte ik op ze af en moest daarna vervolgens alle oude motoren en een pracht van een HY bus bewonderen. Ik kwam er bijna niet meer weg. Zoveel pracht en praal in één schuur. Voor velen waarschijnlijk een schuur vol schroot maar voor mij een schuur vol bewonderwaardigheden. Nadat we hadden ontdekt dezelfde passie te hebben voor de klassieke motoren, spraken we af om regelmatige rondjes te rijden. Als het ook maar enigszins motorweer is, straaltje zon, de geur van gras …..dan kriebelt t om te gaan toeren.

“Als je ff wacht Piet dan rijd ik zo ff stukje mee”. Ik heb ‘m vorige week al van de acculader gehaald, de banden op spanning, getankt en een rondje over de dijk gescheurd….ach wat heet scheuren….dit Engelse ros vindt 100 km per uur meer dan zat. Nu ben ik ‘m aan het poetsen. De spaken glimmen je tegemoet evenals de benzinetank, en mijn motortasje staat weer in het vet. “We kunnen hoor!” Roep ik als ik mijn motorhelm vastmaak en mijn zonnebril op mijn neus plant. Wat geniet ik weer met volle teugen als we door Mijze polder slingeren en de Eilandspolder meepakken. Ik lees weer, zoals ieder jaar, de namen van de gemalen hardop. “Juliana, Wilhelmina……..”, lachen toch, iedere keer weer dat zelfde tochtje en toch iedere keer weer anders. Slingerend door het polderlandschap, waar we vorige maand nog schaatsten. Ik tussen de oude baasjes in. Voor mij Piet en achter mij Aad. Ik voel me als een dochter die op stap gaat met haar vader. Leuk, de lente is weer begonnen en ik en mijn Enfield gaan weer mooie tochten maken.

40MM

Wandelen voor 150 kleinschalige projecten

Ik steek mijn hoofd om de hoek van de stal waar de lammetjes luidruchtig krijsen om aandacht van hun moeder. Ik kom bijna niet boven het geluid uit en roep naar mijn buurvrouw met de folder van de 40MM in mijn hand ” we gaan weer hoor!”. Mijn buurvrouw grijnst me tegemoet. “Dat meen je niet! Gaan we echt?”. “Tuurlijk gaan we! We stappen gewoon door hoor, zoals ieder jaar”.

Allebei beseffen we dat we snel moeten gaan trainen om goed voorbereid te zijn voor de 40.000 meter sponsorloop. Sinds 1974 een jaarlijks terugkerend evenement door het westfriese landschap langs Venhuizen, Schellinkhout, het Markermeer, Oosterleek en Hem. De opbrengst gaat naar kleinschalige projecten in ontwikkelingslanden. Ieder jaar worden deze projecten zorgvuldig geselecteerd.

Het is aan de wandelaars om onder hun vrienden, kennissen, collega’s en familie zoveel mogelijk sponsoren te vinden. Zodat de wandelaars bij iedere stap euro’s ophalen. Dat maakt het wandelen wat lichter. Want inmiddels spreek ik al 7 jaar uit ervaring. Na 25 kilometer wordt het zwaarder en bij 32 kilometer is het aftellen begonnen.

De dropjes, zuurtjes, appels en als klap op de vuurpijl de pannenkoeken houden ons op de been. De gezelligheid en het doel om weer bij te dragen met zo’n grote groep enthousiaste mensen zorgt dat we weer gaan. Sponsor ons weer en we wandelen voor onze goede doelen op zaterdag 12 mei.

https://www.40MM.nl

Volksvertegenwoordiger

De krant ploft op de deurmat. Ik snel naar beneden om het verkiezingsnieuws tot me te nemen. Grote koppen schreeuwen me toe: “winst voor GroenLinks, het Jesse effect!, linkse splinters zijn weggevaagd – GroenLinks zegeviert”. Ik kom bij het Koggenlandse nieuws en zie daadwerkelijk onze verkiezingswinst staan. Het is echt waar. We hebben de afgelopen maanden hard met elkaar gewerkt om te komen tot drie vrolijke zetels. Van runner-up naar een mooie plek 3 in de raad. Het campagneteam heeft de blaren nog op haar handen staan, van het vullen van de zakjes met bloemenzaad, het flyeren en canvassen langs de deuren in het buitengebied, het mee op stap nemen van de mensen uit een verzorgingshuis in een klein dorpje tot en met onze landelijke zichtbaarheid bij Jinek en Nieuwsuur. Knap stukkie werk kun je wel zeggen. Trots op het resultaat.

Als ik de deur uitloop, in jeans en sweatshirt, realiseer ik me opeens de betekenis ervan. Jeetje ik vertegenwoordig gewoon de Koggenlandse GroenLinks stemmer. Het is niet even naar de Deen supermarkt rijden en mijn wekelijkse boodschappen doen. Er drukt opeens een verantwoordelijkheid op me, die ik eigenlijk nog niet eerder heb waar genomen. GroenLinks heeft een gezicht gekregen en dat gezicht ben ik met mijn collega raadsleden, fractievertegenwoordiger en steunfractielid van onze partij. We hebben een klus te klaren de komende jaren. We hebben waar te maken wat we in ons verkiezingsprogramma hebben opgeschreven, en nog meer dan dat.

Opeens besef ik wat volksvertegenwoordiger inhoud. Wat de betekenis ervan is. En dat mijn ogen en oren nodig zijn om datgene wat er speelt in Koggenland voor het voetlicht te brengen. Nu een aantal kleine partijen niet meer meedoen zullen wij het sociale gedachtegoed meer dan waar moeten maken, naast natuurlijk onze groene en duurzame ambities. In het informatieve gesprek met de VVD leggen we op tafel waar we ons de komende jaren voor gaan. We kunnen partner zijn in de coalitie, in de rol van innovator en veranderaar. Waar voorheen de degelijkheid nog kon zegevieren zijn wij als nieuwkomer van mening dat de kiezer stemt voor een ander geluid. Een tegengeluid! Dat geluid gaan we waarmaken, met de druk van de stem die de GroenLinks kiezer ons heeft gegeven. Met die stem zal ik zorgvuldig omgaan.